MANS danas je Specijalnom državnom tužilaštvu (SDT) predao krivičnu prijavu protiv Mila Đukanovića, predsjednika Crne Gore i predsjednika Demokratske partije socijalista (DPS), ali i njegove partije, a sve zbog sumnje da su za potrebe finansiranja predizborne kampanje 2016. godine kreirali šemu za ubacivanje novca nepoznatog porijekla u zvanične finansijske tokove te partije.

Naime, Istraživački centar NVO MANS nedavno je razotkrio još jednu šemu ubacivanja novca nepoznatog porijekla u finansijske tokove kampanje za izbore održane 2016. godine, kada su i zaposleni podgoričkih preduzeća „Čistoća“ i „Vodovod i kanalizacija“, ali i gradske Službe zaštite i spasavanja, donirali skoro 40 hiljada eura DPS-u u avgustu i septembru te godine.

Zloupotreba izbornih crnih fondova ostaje nekažnjena: „Poštari” koverte s parama i dalje nekažnjivo nose

Katnić da skupi hrabrost i sasluša Đukanovića

Zaposleni gradskih službi najčešće su novac donirali istog dana, gotovinski i u istoj poslovnici Societe Generale banke (sadašnje Podgoričke banke) u Podgorici , koju su prethodno koristili i već sada poznati donatori DPS-a sa Vrela Ribničkih, ali i 22 visoka funkcionera partije, koji su redom i na isti dan uplaćivali navodne dobrovoljne priloge za potrebe vođenja kampanje. Za njima nisu zaostajali ni lokalni funkcioneri i članovi DPS-a iz opštinskih odbora, koji su na takođe organizovan način i po opisanom šablonu tada pomagali svoju partiju.

Kako je DPS kreirao sistem za ubacivanje gotovine – SVI PREDSJEDNIKOVI LJUDI

Radnici “Čistoće” donirali 18.000 eura za kampanju DPS-a

Činjenica da je DPS pomoću „dobrovoljnih“ priloga građana skupio čak 680 hiljada eura za izbore 2016. godine morala je tada biti ozbiljan signal za tužilaštvo, koje bi po službenoj dužnosti otvorilo istragu o porijeklu tog novca. Ipak, dok je tužilaštvo ostajalo nijemo, afere su jednu za drugom otkrivali mediji i nevladin sektor, međutim nijednu od tih afera i dalje ne prati adekvatna reakcija tužilaca.

Sa druge strane, Đukanović nastavlja da insistira na retorici da su za loš imidž Crne Gore u međunarodnoj zajednici krivi nevladin sektor i mediji, te da među njima treba tražiti uzorke za sveopšte nazadovanje crnogorskog društva. Razumljivo nam je da Đukanović kritikuje podnošenje krivičnih prijava jer su upravo one dovele do otkrivanja njegovih i korupcionaških poslova njegove partije i najbližih saradnika.

MANS ne može biti kriv za to što je njegov sekretar Slavoljub Stijepović uhvaćen sa kovertom prljavog novca u džepu, niti što je nevješto krio kompaniju registrovanu na Kipru. Znamo da je za Đukanovića problem i to što smo aktiviste DPSa uhvatili u kupovini ličnih karata i otkrili milione eura državnog novca koje DPS zloupotebljava uoči svakih izbora, ili što većina gradonačelnika iz redova njegove partije danas odgovara za teška djela korupcije.

Postojanje „crnih fondova“ kojima se finansiraju izborne kampanje DPS-a potvrdio je i sam Đukanović nakon izbijanja afere „Koverta“, objašnjavajući kako je njegova partija evidentirala donacije:

„Sve to što je rađeno je završavalo na odgovarajućoj adresi u DPS-u, dakle u računovodstvu. Tamo je pažljivo evidentirano, a prema državnim organima su pravljeni onakvi izvještaji kakve su ti organi tražili – da li su oni tražili da se tamo upisuju ovakve ili onakve donacije, ne znam precizno, jer to nije dio moje pažnje.“, rekao je tada Đukanović.

To što dobar dio krivičnih prijava MANS-a, uključujući i one za političku korupciju koje jasno na njega ukazuju kao organizatora korupcionaške šeme još uvijek nije procesuiran, nije zbog nedostatka dokaza, već prije svega zbog duboko politizovane tužilačke organizacije i zarobljenih institucija.

Kao takve, one šalju neskrivenu poruku da se politička korupcija u Crnoj Gori itekako isplati, te da novac sumnjivog porijekla i dalje više vrijedi od prava građana da slobodno odlučuju o tome ko će da upravlja ovom državom.

MANS